Вислава Шимборская  Стихотворения

Сколько тех, кого я знала

(если вправду я их знала)
мужчин, женщин
(если такое деленье остается в силе)
ступило за тот порог
(если это порог)
перебежало через этот мост
(если назвать это мостом) —

Сколько их после жизни долгой или короткой
(если для них это какая-нибудь разница)
хорошей, ибо началась
плохой, ибо кончилась
(если они не считают что наоборот)
оказалось на том берегу
(если оказалось
и если есть тот берег) —

Не дано мне знать определенно
их дальнейший жребий
(если даже это общий их жребий
и еще это жребий) —

Всё
(если это слово не слишком узко)
у них позади
(если не впереди) —

Сколько их выскочило из мчащегося времени
и в отдалении все жалостнее тает
(если стоит верить перспективе) —

Сколько
(если вопрос имеет смысл,
если можно прийти к окончательной сумме,
прежде чем ты добавишь себя самого)
уснуло глубочайшим сном
(если нет более глубокого) —

До свиданья.
До завтра.
До следующей встречи.
Этих слов они уже не хотят
(если не хотят) повторить.
Обречены на бесконечное
(если не иное) молчанье.
Заняты только тем
(если только тем),
к чему их принуждает отсутствие.

Перевод Натальи Астафьевой

Rachunek elegijny

Ilu tych, ktorych znałam
(jeśli naprawdę ich znałam)
mężczyzn, kobiet
(jeśli ten podział pozostaje w mocy)
przestąpiło ten próg
(jeżeli to próg)
przebiegło przez ten most
(jeśli nazwać to mostem) -

Ilu po życiu krótszym albo dłuższym
(jeśli to dla nich wciąż jakaś różnica)
dobrym, bo się zaczęło,
złym, bo się skończyło
(jeśliby nie woleli powiedzieć na odwrót)
znalazło się na drugim brzegu
(jeśii znalazło się
a drugi brzeg istnieje) -

Nie dana mi jest pewność
ich dalszego losu
{jeśli to nawet jeden wspólny los
i jeszcze los) -

Wszystko
(jeżeli słowem tym nie ograniczam)
mają za sobą
(jeśli nie przed sobą) -
Ilu ich wyskoczyło z pędzącego czasu
i w oddaleniu coraz rzewniej znika
(jeżeli warto wierzyć perspektywie) -

Ilu
(jeżeli pytanie ma sens.
jeżeli można dojść do sumy ostatecznej,
zanim liczący nie doliczy siebie)
zapadło w ten najgłębszy sen
(jeśli nie ma głębszego) -

Do widzenia.
Do jutra.
Do następnego spotkania.
Już tego nie chcą
(jeżeli nie chcą) powtórzyć.
Zdani na nieskończone
(jeśli nie inne) milczenie.
Zajęci tylko tym
(jeżeli tylko tym)
do czego ich przymusza nieobecność.